yazmamayayeminedenadam

benim bu adam. yaklaşık beş dakika önce "bundan sonra yazmıyorum" ulan diye boşluğa mertlik taslıyordum; şimdi ise bloğumun ilk yazısını yazıyorum. ne kadar kararlı bir insan olduğumu sanırım siz de saptayabilirsiniz.

yazmamaya yemin ettim çünkü yazamıyorum. anlık bir kitlenme değil bu bildiğin böyle bir yetim yok. iyi bir şey ortaya çıkardığımı düşündüğümde bile olabildiğine saçma, anlamsız ve amatörce oluyor. o yüzden yaklaşık beş dakika önce yemin ettim. yeminimi sürdürmekte de kararlıyım.

bu yazının bile sonunu getiremeyen ben tamamen boş bir çabanın aracı olacak bu bloğu resmen hizmete açıyorum, açtım. hayırlı mı olur bilmem.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

sizi çakal insanlar

bu yazımda ise siz insanların çakallığına teleskop tutuyorum. evet teleskop biyolojiden nefret ederim çünkü. siz çakallar niyeyse kimseye güvenmiyorsunuz. niye lan? ne yaptınız ki birbirinize? her şeyin altında bir hinlik ararsınız. çakalsınız ya. bu arada çakal fırat abi nerelerde ya? aylardır görmüyorum. eski voleybolculardam kim kaldı? o değil bir de insanı tipine bakar değerlendirirsiniz ya sıradan geçiresim gelir sizi. tabi o anlamda değil ben cinsel tercihsizim. ulan o işler öyle olsaydı bizim okul mankenlik ajansı gibi olmaz mıydı? peki niye benim çok yakınımda sakallı-bıyıklı, şarkılı-türkülü biri oturuyor? bu arada sakalıma laf eden hocalar onunkine de bakın bir zahmet. amcam hacdan geldi o kadar sakalı yok. ayrıca hadi onu geçtim ben sırf suratına baksan insanoğlundan fiziki yönden de ayrılacak biri olarak sizin mantığınıza göre benim eğitilemez derecede olmam lazımdı. ama kusura bakmayın en az sizin kadar zekiyim. egomu da biraz tatmin ettikten sonra sanırım biraz ha
Devamı

bilmenin ağırlığı, dayanmanın gereksizliği

selam. malum kundera kitabının adına gönderme yaptığım ikinci yazıma hoş geldiniz. keşke benim kadar ukala biri çıksa da "sen de iyi ki bir kitap okudun ha!" dese. ben de desem ki yok şunları şunları da okudum. nerede bende o şans.  hayatımın özellikle ikinci yarısını bilme, öğrenme çabası üzerine inşa ettim. doğru düzgün bir ilk gençlik (ya da son gençlik) yaşamadan hatta yaşamadan bilmeye çalıştım. bildikçe mutsuz oldum ama hep edindiğim tüm bilgilerin mutlu olmama bir şekilde yardımcı olacağına bir gün bunu anlayacağıma inandım ki bu inanç popüler batıl inançlarda astrolojiye denk düşecek kadar komplike ve saçmadır. zaten komplike olmasa saçma olmazdı.  bildikçe mutsuz olmama rağmen yılmadım. onu da bileyim, şunu da bileyim, bunu bilmezsem hatırı kalır, berikinin boynu bükük. bazen öğrendiğim şeyleri aylarca yıllarca kimseye söyleyemedim, içime atmak zorunda kaldım. bazı bildiklerimi saklamak için kendimi yıprattım. 10 senelik dev depresyon sonunda sadece bahar t
Devamı

sizi size anlatmak

size böyle yaptığınız şeylerdeki saçmalıkları, yanlışları filan anlatıyorum ya bir ara kendimi aydınlanma çağının filozofları gibi sandım. biri değil bildiğin hepsiymişim gibi düşündüm. sonra baktım da ben bile o kadar dönek olamam. hem pragmatist hem de halkçı olamam. globalleşen dünya götünüze girsin! of ne girişti be. ulan bu fransızca sınavları sayesinde öğrendik bir şeyler galiba. hem anlamını belki de yanlış bildiğim kelimeleri kullandım hem de küfrettim daha iyisi mi var yahu? neyse bu yazı egom üzerine olmayacak ama maximus narsistusun devamını yazmayı düşünüyorum, benim egom öyle bir yazıda anlatılacak kadar küçük değil. neyse hakikaten düşündüm de bu tespitler hiç de objektif değil. bu arada şeref sen geçen gün çok iğrenç bir insansın. yeri gelmişken klişeler hakkında da birkaç şey söylemek isterim. nefret ederim. ama gülmekten öldürürler beni. asla kullanmam ki kendimi tekrarlamaktan da nefret ederim. ama zorunda bırakıyorsunuz. az önce dünyanın en klişe sorusu soruldu
Devamı