tutarsızlık hakkı, yurttan haberler ve yoğurt

son yazımda bu sıralar kendimi konuşarak değil de yazarak ifade edeceğimi söylemişim ve 2 sene geçmiş. tam da benden beklenen bir tutarlılık söz konusu. kim neden benden ya da herhangi birinden bir tutarlılık bekler çok da anladığım işler değil. o yüzden birazdan anlamadığım bir şeyi neden anlamadığım üzerine bilincimi kusacağım her zamanki gibi (gerçek tutarlılık).

her insanın kendiyle çelişmeye, çatışan düşüncelere sahip olmaya hakkı olmalı. ya da olmamalı ya vazgeçtim (see what i did there). hayat karar alarak geçiyor. yoğurdu az küçük alayım sonra bozuluyor, küçük aldım ama hayvan gibi yedim bitirdim bir dahaki sefere büyük alayım, yoğurdu büyük aldım yarısı boşa gitti bozuldu yine, bundan sonra hep küçük alayım, evde asla yopurt yapmam, acaba evde yoğurt yapsam mı, yoğurdu az küçük alayım sonra bozuluyor... kısır döngü içerisinde çelişen kararlar alıp duruyorum. kimsenin yoğurt konusunda bu kadar derin düşüncelere dalıp kararlar aldığını düşünmüyorum ama sizin de hayatınızda bir yoğurt vardır elbet. benim yoğurttan başka bir şey yok çünkü. 

derdim öyle meta olmak, 4. duvarı kırmak, metinlerarası olmak filan değil ama sanki tüm bu tutarsızlıklar içinde de bir aynılık, devamlılık var gibi. yoğurt alegorisinden devam edersek (alegori değil sıkıntım büyük) dönüp dolaşıp aynı noktaya gelmek bir tutarlılık ve herhangi bir insandan beklenebilecek tek tutarlılık da bu olmalı. benim kendimle çelişmeye hakkım var çünkü en doğru (ne demekse), en zeki (aman efendim ne demek), en mantıklı (ne demeye lazım) insanı ben değilim. üstünlük sıfatları kullandığıma göre birisinin bu özelliklere sahip olması lazım ama kimse değil (çelişmelere doyamıyorum). 5 dakika önce aldığım kararı beğenmeyip fikrimi değiştirebilirim ya da bağlantılı iki konu hakkında farklı düşünebilirim. sen öyle sorunca bilemedim şimdi socrates'ciğim ya. socrates gıcıksa ben daha gıcığım.

bu yazıyı niye yazmaya başladığımı unuttum. arada bir blogum olduğu aklıma geliyor eski yazılarıma bakıp tiksinerek gururlanıp bir tane daha yazayım diyorum. eskiden ne güzel düzenli yazıyordum yine devam edeyim diyorum. sonra erinip salıyorum. tam da benden beklenen bir tutarlılık söz konusu. kim neden benden ya da herhangi birinden bir tutarlılık bekler çok da anladığım işler değil. gördüğünüz kadarıyla benim tutarlılıktan anladığım sonsuz bir döngü içerisinde olmak. en azından tutarsızlığımı düzenleyip oradan bir düzen çıkarıp anlamaya çalışmak. nah düzenlersin nah anlarsın. niye öyle dedin ya, oldu mu şimdi? evet, oldu. bence de oldu (i love tutarsızlık).

yurttan haberler demişken, 10 kg aldım (ağırlık için kütle birimi kullanıyor olmamız beni çok rahatsız ediyor, yer çekimi nerdeyse her yerde aynı dünya üzerinde ama yol tutuyor gibi (yine tutmak) oluyorum), post modern amerikan edebiyatına sarmaya çalışıp iyice tiksindim, evden çıkmadım, saçlarımın bir kısmını kaybettim, yaklaşık 800 paket sigara içtim, 15 ülke gezdim, 4 dil biliyorum, ya siz?

bu arada depresyon spin-off' u daha başarılı ve büyük olacak gibi duruyor. başrolde royal shakespeare company'den transfer şövalye oynuyormuş kadar başarılı hem de. 

tekrar muhteşem bir tutarlılık örneği göstererek yine kendimi gömüp ara ara engin genel kültürümden, entelektüel birikiminden kupleler paylaşıp egomu okşadım. manyak oldu zavallım bir dayak yiyip bir okşanmaktan. egoma zorbalık yapıyorum. çünkü bu da bir tutarsızlık. tutarsızlık kelimesinden viral almışım gibi tekrarlayıp duruyorum. kotayı doldurduğuma göre -tutarsızlık- yazı bitti. azamet.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

güneş batarken -depresyonun- ardındaki tepelerin

geçen mayıs itibariyle başlayan süreç ile birlikte yaklaşık 10 sene, mektebe girişimden 2017 mayıs'a kadar,  süren depresyonumdan çıkmak üzereyim şu aralar. hatta belki de çıktım da şu an hissettiğim şey normal, mental olarak sağlıklı insanların hissettiği sıradan keyifsiz günlerden biri. bunu net olarak bilmiyorum zira o günlerden daha önce yaşamadım. mental ergenlik dönemim başlangıcı depresyonunkine denk düşüyor. nisan ayı dolaylarında dibi gördükten sonra, mayıs gibi -2 aylık bir interlüdü saymazsak- 10 seneden beri devamlı olarak içerisinde bulunduğum halet-i ruhiyenin baya baya tanılanabilir klinik depresyon olduğunu fark edince -zira bilirsiniz az buçuk kafam çalışır, 10 senede fark etmeyi başardım- bilinçsiz bir şekilde çıkış için ilk adımı atmış oldum/olmuşum. insanlara yeni yeni söylemeye başladığım gibi birkaç seans profesyonel yardım aldıktan sonra da son bir ay itibariyle hala arada sırada hüzünlü olsa da depresyon sonrası hayatımın içerisinde bulunmaktayım. bu uzun...
Devamı

tren garından özür diliyorum

güneş hala doğmamış. doğmuş olsa da tam anlaşılmaz, yağmur yağıyor. bardaktan boşalırcasına değil de trenle tünele girermişçesine. birkaç saat önce uyumuştu zaten ama tünelden boğuk ses onu uyandırdı. ağzındaki çamur tadı geçsin diye şapırdattı ama pek de bir değişiklik olmadı. çamur tadı gitsin diye küçük bir çaba gösterdikten sonra kalkar kalkmaz bir sigara yaktı. çamur tadıyla inişli çıkışlı bir ilişkisi var. seviyeli de denebilir. uyku mahmurluğuyla dünyada yaşadığını hatırlamamak arasında bir avallıkla baktı etrafına. sigara bitti. biraz daha uyumak için tekrar yattı. sonra tekrar kalktı. sonra tekrar yattı. niye yattığını unutup tekrar kalktı. niye kalktığını unutup tekrar yatmak istedi ama yatıp kalktığını hatırlayıp sabah salaklığı döngüsüne son verdi. üstüne bir şeyler geçirip dışarı çıktı. temiz ne varsa. aşağı inince sigarasını unuttuğu hatırlayıp kendine küfrederek tekrar yukarı çıktı. eve dönüp tam tekrar çıkacakken yatağa baktı. "lan yatsam mı?" diye düşündü....
Devamı

nezih bir ortam

şöminenin başında, hiç utanmadan vurdurduğum ayının postu üzerinde oturmuş şarabımı yudumluyorum. şaraba da bok gibi para bayıldım. çünkü ben zengin ve fütursuz biriyim. ama kültürlüyüm de; bunları yaparken fonda klasik müzik çalıyor. kimin veya ne zaman yazılmış bir eser bilmiyorum. umrumda da değil, kültürlü göstersin de. hele bunları yalnız yapmak ayrı bir hava katıyor. gördüğünüz ve anlmadığınız gibi dalga geçmek seçtiğim birkaç cümlelik bu paragrafı yazarken bile kendimi tutamadım, dalga geçtim. ulan ne garip zevkleriniz var anlamıyorum ki. neyse hepsini irdeleyeceğim. ama önce paragrafın düzgün hali: "düşünsenize çocuklar; bir dağ evinde, şöminenin karşısında, postun üzerinde oturmuş şarabınızı yudumluyorsunuz. etrafta kimsecikler yok. fonda klasik müzik, chopin'in dört mevsimi. ayrıca elinizde de bir kitap, mesala ulysses..." aslında orjinal metin bu da değil ama elimden en fazla bu geliyor, yapacak bir şey yok. yergilerime bu sözlerin sahibi hakkında biraz ...
Devamı