bir ergen olarak ben
size daha önceki yazımda klasik ergen davranışları sergilemediğimi söylemiştim. şimdi ise dibine kadar ergen olduğumu söylemek istiyorum. bu kadar da saçmayım.
"kimse beni anlamıyor, ben farklı biriyim" diye bağıran yazılarımı tekrar okuduktan sonra varacağım sonuç şudur ki; haklıyım. eğer bu başlığa bu yazı olur mu diye evini, apartmanını hatta mahallesini inletenler varsa onlara mesajım şudur ki; yapmayın. yazılarım konusunda gerçek bir rehber, bir aydınlatıcı olan "gecenin karanlığı" adlı yazımı okumanızı tavsiye ederim.
hazır düşük bir cümle daha kurmuşken bloğa yapılan ilk yorumun yazılarıma değil de bana yapılmasının açıkçası hiç de sikimde olmadığını ekseriyetle belirtmek isterim. ama yine de sildim. niye diye soranları duyar gibiyim. yok kulağım çınlamış.
her yazımda olmasını istediğim ve bu konuda çalışmalara daha önceki yazılarımda başladığım "ciddi olalım" adlı bölüme girersek; bu yazının bana yapılan bir yorum üstüne olmasını istemezdim aslında. ama yazmamayayeminedenadam olan ben aynı zamanda anlaşılmamayadayeminetmişadam olduğum için yanlış anlaşılmak istemem. beni bilen bilir ki insan değilim. en azından hislerim, duygularım ve cinsel tercihsizliğim sizin bildiğiniz insan tanımına uymuyor. canına kastettiğim güzel insanın benim için yaptığı tanım sanırım olabileceğinin en iyisi -ki bu onun az kalsın son sözleri oluyordu ki yüce evren korudu- :
equus asinus
bu yorumu yapan güzel ama çirkin insan (amatör yazar betimlemesi) aynı zamanda bir bayanın beni bu durumdan kurtarabileceğini söylemiştir ki, bilmiyorum haklı da olabilir haksız da ona siz karar verin. ama bütün dürüstlüğümle söylediğim hayatımda kimseyle çıkmadığım yalanını da işin içine katarsak bir sonuca ulaşamayabiliriz. fakat diğer yandan aseksüel olduğum gerçeğini düşünürsek; kafamız iyice karışabilir. en iyisi siktir edin. siz sağa ben azamet.
biraz kendimden bahsedecek olursam bloğu açalı yaklaşık 24 saat olmasına rağmen saçmalamak konusunda büyük bir aşama kaydettiğimi saçmalıyorum. bu oldukça argümantatif yazı da hem kendime hem de tüm insanlığa (?!) olabildiğinde saçmaladığımı kanıtlıyor. son sözüm şudur ki;
eramus quia absurdum (oha lan ben bu latince işini baya geliştirdim).
"kimse beni anlamıyor, ben farklı biriyim" diye bağıran yazılarımı tekrar okuduktan sonra varacağım sonuç şudur ki; haklıyım. eğer bu başlığa bu yazı olur mu diye evini, apartmanını hatta mahallesini inletenler varsa onlara mesajım şudur ki; yapmayın. yazılarım konusunda gerçek bir rehber, bir aydınlatıcı olan "gecenin karanlığı" adlı yazımı okumanızı tavsiye ederim.
hazır düşük bir cümle daha kurmuşken bloğa yapılan ilk yorumun yazılarıma değil de bana yapılmasının açıkçası hiç de sikimde olmadığını ekseriyetle belirtmek isterim. ama yine de sildim. niye diye soranları duyar gibiyim. yok kulağım çınlamış.
her yazımda olmasını istediğim ve bu konuda çalışmalara daha önceki yazılarımda başladığım "ciddi olalım" adlı bölüme girersek; bu yazının bana yapılan bir yorum üstüne olmasını istemezdim aslında. ama yazmamayayeminedenadam olan ben aynı zamanda anlaşılmamayadayeminetmişadam olduğum için yanlış anlaşılmak istemem. beni bilen bilir ki insan değilim. en azından hislerim, duygularım ve cinsel tercihsizliğim sizin bildiğiniz insan tanımına uymuyor. canına kastettiğim güzel insanın benim için yaptığı tanım sanırım olabileceğinin en iyisi -ki bu onun az kalsın son sözleri oluyordu ki yüce evren korudu- :
equus asinus
bu yorumu yapan güzel ama çirkin insan (amatör yazar betimlemesi) aynı zamanda bir bayanın beni bu durumdan kurtarabileceğini söylemiştir ki, bilmiyorum haklı da olabilir haksız da ona siz karar verin. ama bütün dürüstlüğümle söylediğim hayatımda kimseyle çıkmadığım yalanını da işin içine katarsak bir sonuca ulaşamayabiliriz. fakat diğer yandan aseksüel olduğum gerçeğini düşünürsek; kafamız iyice karışabilir. en iyisi siktir edin. siz sağa ben azamet.
biraz kendimden bahsedecek olursam bloğu açalı yaklaşık 24 saat olmasına rağmen saçmalamak konusunda büyük bir aşama kaydettiğimi saçmalıyorum. bu oldukça argümantatif yazı da hem kendime hem de tüm insanlığa (?!) olabildiğinde saçmaladığımı kanıtlıyor. son sözüm şudur ki;
eramus quia absurdum (oha lan ben bu latince işini baya geliştirdim).
Yorumlar
Yorum Gönder