ulan ben var ya

sonunda başlıkta da klişe kullandık. oh ne güzel oldu. zaten bu size son benzeyişim valla. bir daha benzersem büyük ihtimal intihar ederim. gerçi onu da yadırgarsınız siz şimdi.

ulan siz insanlar vallahi de billahi de insan değilsiniz ha. eskiden farklı olduğum halde aranızda zor da olsa yaşayabiliyordum. şimdi artık sizinle aynı havayı solumak bile istemiyorum. etiğinize sokayım sizin.

hele şu herkes yapıyor işte demek ki bunda bir şey yok mantığınız var ya. ulan mantık yürütmeyi bile bilmiyorsunuz. bir de gel asosyal olma. ulan zaten kendinizden soğutmuştunuz şimdi yaşamaktan da soğudum. aranızda olmak filan istemiyorum artık.

ahlak anlayışınıza da sokayım. ona da sokayım buna da. şu an o kadar sinirliyim ki cinsel tercihsizliğimi unutup hepinize gelebilirim. iğreniyorum sizden.

ha bir de taşak geçmeniz var ya. o ayrı bir şey zaten. sizi adam yerine koyduk ya bir kere... size turgut uyar'la cevap veriyorum ve evet yine bu. hep aynısı kullanıyorum.

ne denir bilmiyorum
sevgim acıyor

sevgim ve saygım acıyor. mantığım acıyor. dimağım acıyor, benliğim acıyor. daha ne kadar saçmalayabilirim bilmiyorum. ama size duyduğum nefreti bile hak etmiyorsunuz.

çok fazla genelleme yaptığımın farkındayım. ama o kadar çok örnek gördüm ki tanımadığım ve böyle olmayan insanlar varsa demeyeceğim çünkü olduklarına inanmıyorum o yüzden de kendilerini tenzih etmeyeceğim. hepiniz aynı şeysiniz. iyi geceler. a ve i.

not: bu yazı aşırı sinirle yazılmıştır. üsluptaki değişimin nedeni ise yazarken bir de kendine sinirlenip iyice çıldırmak ve bambaşka yerlere ulaşmaktır. sizden nefret bile atmeyen zavallı bir yaratık.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

güneş batarken -depresyonun- ardındaki tepelerin

geçen mayıs itibariyle başlayan süreç ile birlikte yaklaşık 10 sene, mektebe girişimden 2017 mayıs'a kadar,  süren depresyonumdan çıkmak üzereyim şu aralar. hatta belki de çıktım da şu an hissettiğim şey normal, mental olarak sağlıklı insanların hissettiği sıradan keyifsiz günlerden biri. bunu net olarak bilmiyorum zira o günlerden daha önce yaşamadım. mental ergenlik dönemim başlangıcı depresyonunkine denk düşüyor. nisan ayı dolaylarında dibi gördükten sonra, mayıs gibi -2 aylık bir interlüdü saymazsak- 10 seneden beri devamlı olarak içerisinde bulunduğum halet-i ruhiyenin baya baya tanılanabilir klinik depresyon olduğunu fark edince -zira bilirsiniz az buçuk kafam çalışır, 10 senede fark etmeyi başardım- bilinçsiz bir şekilde çıkış için ilk adımı atmış oldum/olmuşum. insanlara yeni yeni söylemeye başladığım gibi birkaç seans profesyonel yardım aldıktan sonra da son bir ay itibariyle hala arada sırada hüzünlü olsa da depresyon sonrası hayatımın içerisinde bulunmaktayım. bu uzun...
Devamı

tren garından özür diliyorum

güneş hala doğmamış. doğmuş olsa da tam anlaşılmaz, yağmur yağıyor. bardaktan boşalırcasına değil de trenle tünele girermişçesine. birkaç saat önce uyumuştu zaten ama tünelden boğuk ses onu uyandırdı. ağzındaki çamur tadı geçsin diye şapırdattı ama pek de bir değişiklik olmadı. çamur tadı gitsin diye küçük bir çaba gösterdikten sonra kalkar kalkmaz bir sigara yaktı. çamur tadıyla inişli çıkışlı bir ilişkisi var. seviyeli de denebilir. uyku mahmurluğuyla dünyada yaşadığını hatırlamamak arasında bir avallıkla baktı etrafına. sigara bitti. biraz daha uyumak için tekrar yattı. sonra tekrar kalktı. sonra tekrar yattı. niye yattığını unutup tekrar kalktı. niye kalktığını unutup tekrar yatmak istedi ama yatıp kalktığını hatırlayıp sabah salaklığı döngüsüne son verdi. üstüne bir şeyler geçirip dışarı çıktı. temiz ne varsa. aşağı inince sigarasını unuttuğu hatırlayıp kendine küfrederek tekrar yukarı çıktı. eve dönüp tam tekrar çıkacakken yatağa baktı. "lan yatsam mı?" diye düşündü....
Devamı

nezih bir ortam

şöminenin başında, hiç utanmadan vurdurduğum ayının postu üzerinde oturmuş şarabımı yudumluyorum. şaraba da bok gibi para bayıldım. çünkü ben zengin ve fütursuz biriyim. ama kültürlüyüm de; bunları yaparken fonda klasik müzik çalıyor. kimin veya ne zaman yazılmış bir eser bilmiyorum. umrumda da değil, kültürlü göstersin de. hele bunları yalnız yapmak ayrı bir hava katıyor. gördüğünüz ve anlmadığınız gibi dalga geçmek seçtiğim birkaç cümlelik bu paragrafı yazarken bile kendimi tutamadım, dalga geçtim. ulan ne garip zevkleriniz var anlamıyorum ki. neyse hepsini irdeleyeceğim. ama önce paragrafın düzgün hali: "düşünsenize çocuklar; bir dağ evinde, şöminenin karşısında, postun üzerinde oturmuş şarabınızı yudumluyorsunuz. etrafta kimsecikler yok. fonda klasik müzik, chopin'in dört mevsimi. ayrıca elinizde de bir kitap, mesala ulysses..." aslında orjinal metin bu da değil ama elimden en fazla bu geliyor, yapacak bir şey yok. yergilerime bu sözlerin sahibi hakkında biraz ...
Devamı