bir I

evet, kazananı açıklamıyorum. bunca meraklıyı da bekletmek isterim açıkçası. açıklayacak olsam da merakları götlerinde (bizim orada öyle derler) patlayacak bunların. çünkü önceki yazımı bitireli beş dakika bile olmadı. üstelik ilk yazımı yayınlamayı da düşünmüyorum ki olayın ne olduğu merakını da içinize alıp iyice meraklanın.

ya da vaz geçtim ya. ama bu birinci yazı olacak , o kesin. sırf götlük olsun diye. ulan insanlar sizden hakikaten nefret ediyorum.

ayrıca süboya söylediğim laflar için de özür dilerim. adamdan su isteyeceğim şimdi. böyle olmaz.
su mavidenizdeymiş lan. bütün küfürler kalsın abi. işim düşerse lafımı geri alırım. böyle bir boka yaramıyor özrüm.

of! kusura bakmayın bilinç altımın penceresi açık unutmuşum, az önce iç sesime maruz kaldınız. neyse pek farkımız yok zaten. o daha dobradır. lafını hiç sakınmaz(klişeleri sikeyim).

neyse kendimize gelelim. özben haklı. meraklılar kalacak öyle. yapacak bir şey yok. bu arada size bir şey sormam lazım. şizofrenlere nasıl davranıyorsunuz? aranıza dalmayı düşünüyorum da.

kaç satır oldu bilmiyorum ama hala herhangi bir şeyden bahsedemediğimin farkındayım. neyse kendimle ilgili bir tespit sıçayım bari; sanatın uzununu seviyorum galiba.  libidonuzla değil sizinle konuştuğumu unutmayın ve seviyeyi düşürmeyin piçler. ama hakikaten doğru lan. oğuz atay'ın 77 sayfalık imlasız, duraksız cümlesi hayatımda okuduğum en ümitlendirici şeydi ben açımdan. ayrıca şu an black rose immortal'ın 16. dakikasındayım ve şarkıyı üst üste yirmi kez dinleyesim var. çok güzel lan. ayrıca tiyatronun da, dinletinin de uzununu severim. daha çok mest ediyor.

iyice niteliksizleştiğim için yeni yazılar yazıp daha da rezil olmak için gaza gelmiş durumdayım.bunu düşüneceğim. ama öyle düşünürsen olmaz. iyi günler. a ve i.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

güneş batarken -depresyonun- ardındaki tepelerin

geçen mayıs itibariyle başlayan süreç ile birlikte yaklaşık 10 sene, mektebe girişimden 2017 mayıs'a kadar,  süren depresyonumdan çıkmak üzereyim şu aralar. hatta belki de çıktım da şu an hissettiğim şey normal, mental olarak sağlıklı insanların hissettiği sıradan keyifsiz günlerden biri. bunu net olarak bilmiyorum zira o günlerden daha önce yaşamadım. mental ergenlik dönemim başlangıcı depresyonunkine denk düşüyor. nisan ayı dolaylarında dibi gördükten sonra, mayıs gibi -2 aylık bir interlüdü saymazsak- 10 seneden beri devamlı olarak içerisinde bulunduğum halet-i ruhiyenin baya baya tanılanabilir klinik depresyon olduğunu fark edince -zira bilirsiniz az buçuk kafam çalışır, 10 senede fark etmeyi başardım- bilinçsiz bir şekilde çıkış için ilk adımı atmış oldum/olmuşum. insanlara yeni yeni söylemeye başladığım gibi birkaç seans profesyonel yardım aldıktan sonra da son bir ay itibariyle hala arada sırada hüzünlü olsa da depresyon sonrası hayatımın içerisinde bulunmaktayım. bu uzun...
Devamı

tren garından özür diliyorum

güneş hala doğmamış. doğmuş olsa da tam anlaşılmaz, yağmur yağıyor. bardaktan boşalırcasına değil de trenle tünele girermişçesine. birkaç saat önce uyumuştu zaten ama tünelden boğuk ses onu uyandırdı. ağzındaki çamur tadı geçsin diye şapırdattı ama pek de bir değişiklik olmadı. çamur tadı gitsin diye küçük bir çaba gösterdikten sonra kalkar kalkmaz bir sigara yaktı. çamur tadıyla inişli çıkışlı bir ilişkisi var. seviyeli de denebilir. uyku mahmurluğuyla dünyada yaşadığını hatırlamamak arasında bir avallıkla baktı etrafına. sigara bitti. biraz daha uyumak için tekrar yattı. sonra tekrar kalktı. sonra tekrar yattı. niye yattığını unutup tekrar kalktı. niye kalktığını unutup tekrar yatmak istedi ama yatıp kalktığını hatırlayıp sabah salaklığı döngüsüne son verdi. üstüne bir şeyler geçirip dışarı çıktı. temiz ne varsa. aşağı inince sigarasını unuttuğu hatırlayıp kendine küfrederek tekrar yukarı çıktı. eve dönüp tam tekrar çıkacakken yatağa baktı. "lan yatsam mı?" diye düşündü....
Devamı

nezih bir ortam

şöminenin başında, hiç utanmadan vurdurduğum ayının postu üzerinde oturmuş şarabımı yudumluyorum. şaraba da bok gibi para bayıldım. çünkü ben zengin ve fütursuz biriyim. ama kültürlüyüm de; bunları yaparken fonda klasik müzik çalıyor. kimin veya ne zaman yazılmış bir eser bilmiyorum. umrumda da değil, kültürlü göstersin de. hele bunları yalnız yapmak ayrı bir hava katıyor. gördüğünüz ve anlmadığınız gibi dalga geçmek seçtiğim birkaç cümlelik bu paragrafı yazarken bile kendimi tutamadım, dalga geçtim. ulan ne garip zevkleriniz var anlamıyorum ki. neyse hepsini irdeleyeceğim. ama önce paragrafın düzgün hali: "düşünsenize çocuklar; bir dağ evinde, şöminenin karşısında, postun üzerinde oturmuş şarabınızı yudumluyorsunuz. etrafta kimsecikler yok. fonda klasik müzik, chopin'in dört mevsimi. ayrıca elinizde de bir kitap, mesala ulysses..." aslında orjinal metin bu da değil ama elimden en fazla bu geliyor, yapacak bir şey yok. yergilerime bu sözlerin sahibi hakkında biraz ...
Devamı